33 पत्रुसले उनलाइ भण्यो, तमरा लाग्दा सबले छाडिबर भाग्या लगइ म कभइ पछा सद्द्या आथिन।
तइ पछा पत्रुसले उनलाइ भण्यो, “हे प्रभु, म तमसित झेलमि रे मद्दाइ सम्म जानाइ तयार छु।”
स्वार्थ रे घमण्डले केइ जन अर, तर नम्र होइबर एक-अर्खालाइ आफ भण्न्ना महत्वपूर्ण माण।
एकइ परिबारका सदस्य भया जसेरि एक-अर्खालाइ प्रेम अर। आफइ भण्ना बड्ता औरलाइ आदर अर।
पत्रुसले येशूलाइ भण्यो, “सबले छाडिबर भाग्या लगइ, म भाग्द्या होइन।”
जब तिननले खाना खाइसक्यो पइ येशूले सिमोन पत्रुसलाइ भण्यो, “हे सिमोन यूहन्नाका चेला कि तु मलाइ साच्ची यिन भण्ना बड्ता प्रेम अरन्छै?” उइले उनलाइ भण्यो, “हजुर प्रभु, तम जाणन्छौ कि म तमलाइ कति प्रेम अद्दउ।” उनले भण्यो, “तसो भया मेरा पाठाको हेरबिचार अरेइ।”
पइ म मर्या बठेइ जिउना भया पछा तम भण्ना पइल्ली म गालील जिल्लामि जान्या हु रे म ताँ भेटिन्या हु।
येशूले तइलाइ भण्यो, “साँच्चि, म तमलाइ भण्नउ कि इसइ रात दुइ बेर भाल्या बास्सा हइ पइल्ली तुइले मलाइ तीन बेर सम्म चिन्नइन भणन्या हइ।”