17 तम घरका छ्तमि छौ भण्या आफना घरमि भया सामान लैनाइ घर भितर जन जा।
जी म तमनलाइ अनारामि भण्नउ, तइ तमनले उजालामि भण्दिय, रे जी म तमरा कानमी भण्नउ, तइ घरका धुरि बठेइ प्रचार अर।
भोलिबार दिनको बार बजे तिर कर्नेलियसले पठाया तिनइ बैकान मान्सन योप्पा गाउँका नजिकै पुग्या, तइ बेला पत्रुस तसइ घरका छतमि प्रार्थना अद्दाइ जान्नाथ्या।
तबइकिलाइ जी तमनले अनारामि भणिराइछौ, त्यो उजालामि सुणिन्या हो। गोप्य कोठामी भणिया कुरणी घरका धुरि बठेइ प्रचार हुन्या हो।
तर भिड भया हुनाले उइलाइ भितर लइजानाइलाइ बाटो नपाइबर तिनन पाखामि गया, रे तिननले पलेटा निकालिबर तइलाइ बिस्तरा सहित येशूका वाँ राखिदियो।
“तबइकिलाइ म तमनलाइ भण्नउ, दिन-दिनका शारीरिक जीवनका बारेमि फिक्री जन अर। कि खाउलो, कि पिउलो रे कि लाउलो भणि आफना शरीरकी निउति फिक्री जन अर। पक्का लगइ तमरो जीवन खानाइ भण्ना भौत महत्वपूर्ण छ! रे तमरो शरीर तमनले लाउन्या लत्ता भण्ना भौत महत्वपूर्ण छ!
तब यहुदिया जिल्लामि हुन्या पहाड तिर भागुन।
जो खेतमी छ त्यो आफ्नो लत्ता लैनाइ घर जन फर्कउ।