3 जब उ आजी ब्याहान लगभग नौ बजे तिर बाइर निकल्यो, उइले औरलाइ बजारमि बेकाम कलिरया धेक्यो,
तइ बाहेक तिनरि अल्छी हुन्या बानि हुन्छ, घर-घर घुमीन्छिन। तिनन अल्छी मान्तर हुनिन्न तर अर्खाकि कुरणी काट्नछिन, रे और मान्सन काँ वाँ जाइबर तिननलाइ काम अद्दा बठेइ रोक्दाहान, रे भणनु नपड्डेइ कुरणी भणन्छिन।
क्याकि भण्या तमनले सोच्या जसो यिन मातिय होइन, क्याकि अइल त परभातको नौ मान्तर बजिरइछ।
ब्याहान नौ बजेइ उनले येशूलाइ क्रुसमि टाङयो।
मान्सनसित एक दिनको द्याणी तोकिबर उइले तिननलाइ आफना अंगुरको बारीमि पठायो।
रे उइले तिननलाइ भण्यो, ‘तमन लगइ अंगुरको बारीमि काम अद्दाइ जा, रे उचित द्याणी म तमनलाइ दिउलो।’
तर तइका मालिकले तिनरा कमाइको आसा टुट्या धेकिबर तइले पावल रे सिलासलाइ समाइबर सहरका चोक बठेइ हाकिमका वाँ तानिबर लइय्यो।