21 उनले तइलाइ सोध्यो, “तमरा निउति म कि अरिदिउ भण्न्या तमरो मन छ?” तइले उनलाइ भणि, “आदेस अर रे तमरा राज्यमि, मेरा यिन दुइ चेलानमि हइ एक जानो तमरा दाइन तिर रे अर्खो तमरा बाउतिर बस्स पाउन।”
येशूले तिननलाइ भण्यो, “साँच्चि, म तमनलाइ भण्नउ, तम जो मेरा पछा लागिरइछौ, नयाँ सृष्टिमि जब म, मान्सको चेलो आफ्ना महिमाको सिंहासनमि बसलो, तब तम लगइ बार सिंहासनमि बस्या हौ, रे इस्राएल देशका बार कुलमी इन्साफ अद्द्या हौ।
पछा जब येशू ख्रीष्टका छान्या शिष्याले दोसर्या येशूसित भेट्यो रे तिननले उनलाइ सोध्यो, “हे प्रभु, कि तमले इस्राएल देशको स्वतन्त्रता रे हामरो राज्यको पुनस्थापना अद्दया तमरो समय आइ सक्या छ?”
जब रानी हेरोदियासकि आफनी चेली भितर आइबर नाच्च पसि, तब तइले राजा हेरोदिया रे उनरा पाउनाइलाइ खुशी बनाइ। पइ राजा हेरोदले तइ केटिलाइ भण्यो, “तुलाइ जी मन लागन्छ त्यो माग रे म तुलाइ दिउलो।”
जब मान्सनले यिन कुरणी सुण्नाथ्या, तब येशूले तिननलाइ एक काहानि भण्न पस्या। अइल उन यरुशलेम सहर नजिकइ थ्या, रे मान्सनले सोच्यो कि परमेश्वरको राज्य आब सुरु हुन्या वालो छ।
कसइले लगइ हामलाइ दण्ड दिन सक्दाइन क्याकि उन येशू ख्रीष्ट जो हामरि निउति मर्या, रे मर्या बठेइ जिउना भया, रे परमेश्वरको दाइँन बाहुलीतिर छन, रे हामरा निउति मध्यस्थ लगइ अद्दाहन।