23 भिडलाइ बिदा अर्या पछा उन प्रार्थना अद्दाइ डाङामि उकल्या। साँज पणन्ज्या ना गालील समुद्रका बिचमि थ्यो।
तइ पछा येशू डाङामि उकल्या रे प्रार्थना अद्दाइलाइ गया, रे परमेश्वरसित प्रार्थना अद्दाइ पुराइ रात बितायो।
मान्सनलाइ बिदा अर्या पछा उन डाडामि प्रार्थना अद्दाइ गया।
तब येशू रे उनरा शिष्या गेतसमनी नाउँ भया बगैचामि पुग्या, रे शिष्यालाइ भण्यो, “तम याँइलाइ बस म परमेश्वरसित प्रार्थना अददु जानउ।”
तर तमन जइ बेला प्रार्थना अरन्छौ, आफना भितरा कोठामी पस, रे ढोका लाइबर तइ गोप्य ठाउँमि हुन्या तमरा पितालाइ प्रार्थना अर, रे गोप्य ठाउँमि अर्या सब कुरणी धेक्द्या तमरा पिताले तमनलाइ इनाम दिन्या हुन।
तर हाम भण्या प्रार्थना रे बचनको सेवकाइमि पुरा समय दिनाउ।”
यिन कुरणीको करीब: आठ दिन पछा येशूले पत्रुस, याकुब रे यूहन्नालाइ प्रार्थना अददाइ एक उच्चा पहाड तिर एकान्तमी लइयइबर गया,
भोलिबार परभातइ सुर्य आउना हइ पइल्ली येशू उठीबर कफर्नहुम गाउँ बठेइ बाइर एकान्त ठाउँमि गया, ताँ उनले प्रार्थना अर्यो।
जब सब मान्सनले बप्तिस्मा लियो, येशूले लगइ बप्तिस्मा लियो रे येशूले प्रार्थना अरनज्या अग्गास उगड्यो,
तर येशू एकान्त ठाउँमि गइबर प्रार्थना अरन्थ्या।
एक बेर येशू एकलाइ प्रार्थना अद्दाथ्या, शिष्या लगइ उनसित थ्या, रे उनले तिननलाइ सोध्यो, “मान्सले मलाइ को हो भण्नाहान?”