50 उनले तइ आइमाइलाइ भण्यो, “परमेश्वरले तुलाइ बचाया छ क्याकि तुइले ममि बिश्वास अरि, सान्ति सित जा।”
50 रे इसुले तइ स्वानिखि भुन्यो, “तमरा बिस्वासले तमलाइ बचाया छ। आब सान्तिसित जा।”
तइ स्वानिलाइ येशूले भण्यो, “चेली, साहस अर, तेरा बिश्वासले तुलाइ निको बनाइराइछ। सान्ति सित जा, तेरो रोग निको होउ।”
उनले तइलाइ भण्यो, “चेली, साहस अर, तेरा बिश्वासले तुलाइ निको बनाइराइछ, सान्ति सित जा।”
तब येशूले तइलाइ भण्यो, “मइले तुलाइ निको बनाउना छु क्याकि तुइले मलाइ बिश्वास अर्या छइ।”
फनक्क फर्किबर हेरनज्या येशूले तइ स्वानी धेक्यो, रे भण्यो, “चेली, साहस अर, तेरा बिश्वासले तुलाइ निको बनाइराइछ।” त्यो स्वानी तसइ बेला निकी होइगइ।
येशूले तइलाइ भण्यो, “मइले तुलाइ निको बनाउना छु क्याकि तुइले मलाइ बिश्वास अर्या छइ। तु आफना घर जा। उइले उतन्जेइ धेक्द सक्द्या भयो रे उ और मान्सनसित गयो जो येशूका पछा-पछा लागीरइथ्या।”
क्याकि बार बर्ष पुगेइ तइकि एक मान्तर चेली थी, जो मद्दाइ बटिरइथि। येशू शिष्यासित हिट्ट लागरइथ्या मान्सन उनरा वरिपरि खचाखच थ्या रे उनलाइ घोच्चाथ्या।
तबइकिलाइ होस अर्या, तमन कसेरी सुणन्छौ, जइले बुज्जया इच्छा अरन्छ तइलाइ परमेश्वरले बुज्जया सक्ति दिनान, रे जइले बुज्जया इच्छा अद्दइन कि म कि सिकाउन्नाछु, तइको बुज्जया सक्ति परमेश्वरले खोस्साहान।
यो कुरणी सुणिबर येशूले तइसित अचम्म माण्यो, रे फर्किबर आफना पछा आउन्या भिडलाइ भण्यो, “म तमनलाइ भण्नउ, मइले इस्राएल देशमि लगइ यिसो बिश्वास धेकया आथिन।”
रे उनले तइलाइ भण्यो, “उठ, रे जा। क्याकि तुइले बिश्वास अरि रे तु निको भयाछइ।”