आब तइले पड्या पबित्र सास्त्रको खण्ड यो थ्यो, “जसेरि भेडा काटिनाइ लैजाइन्छ, रे थुमा उन काटिन्ज्या अगाडी चुप्प रन्छ, तसेरि जब मान्सनले उनलाइ दुख दियो, उइले आफ्नो मुख खोलेइन।
उनले तिननलाइ भण्यो, “गइबर तइ मान्सलाइ भण जो स्याल जसोइ चलाक छ, ‘हेर, आज रे भोल म भूत धपाउन्या हु रे निको बनाउन्या काम अद्दउ, रे तेसरा दिन मइले मेरो काम पुरा अद्द्या हु।’
तसो मान्सलाइ परमेश्वरको बचन जन सुणा, जइले सुण्न चाहानइन। यदि तमले इसो अर्या भण्या कुकुरका अगाडी पबित्र चिज खित्तु जसोइ हो, अथवा सुङरका अगाडी मोति खितिया जसोइ हो, जइले तइलाइ खुट्टाले चेप्द्या हुन रे जाइ लागद्या हुन।”