33 तइ पछा पत्रुसले उनलाइ भण्यो, “हे प्रभु, म तमसित झेलमि रे मद्दाइ सम्म जानाइ तयार छु।”
33 रे पत्रुसले उनलाइ भुन्यो, “हे प्रभु, मु तम सङ झेलखानामि जान रे मद्दलइ तायर छु।”
पत्रुसले आजी जोर दिबर भण्यो, “यदि मइले तमसित मद्दु पण्या लगइ म तमलाइ चिनैइन भणबर कभइ भण्न्या आथिन” इसेरि सबले एकै कुरणी भण्यो।
पत्रुसले येशूलाइ भण्यो, “सबले छाडिबर भाग्या लगइ, म भाग्द्या होइन।”
तर येशूले जबाफ दियो, “तमन कि मागन्छौ त्यो जाणनानु। कि जो दु:खको कटौरा म पिनउ, त्यो तमन पिन सकन्छौ?” तिननले भण्यो, “हाम सब सक्दाउ।”
तर पावलले जबाफ दियो, “तमन क्याइ यिसेरी रोइबर मेरो मनलाइ छ्याउ छ्याउ पाड्डाछौ? क्याकि प्रभु येशूका नाउँकि निउति बादिबर झेलमि पड्डु मान्तर होइन, तर प्रभुकि निउति यरुशलेम सहरमि मददु लगइ तयार छु।”
उनले भण्यो, “पत्रुस, साँच्चि, म तमलाइ भण्नउ कि इसइ रात दुइ बेर भाल्या बास्सा हइ पइल्ली तुइले मलाइ तीन बेर सम्म चिन्नइन भणन्या हइ।”
येशूले उइलाइ जबाफ दियो, “कि तु मेरा निउति मद्द तयार छइ? साँच्चि, म तमनलाइ भण्नउ कि इसइ बिहान भाल्या बास्सा हइ पइल्ली तुइले मलाइ तीन बेर सम्म चिन्नइन भणबर इन्कार अद्दया हइ।”
तर पत्रुसले यिसो भणबर इन्कार अर्यो, ए नारी, म उनलाइ पछेण्नइन।