47 सुण्न्या सब उनरो समज-सक्ति रे उनले दिया उत्तरमी छक्क पडन्थ्या।
47 उनरो ग्यान, समझ रे भन्या कुरडि सुनिबर सप्पइ अचम्ममि पण्या।
जब येशूले तिन कुरणी भणि सक्यो, भिड उनरा शिक्षा सुणिबर छक्क पड्या,
तिनन येशूको शिक्षा सुणिबर छक्क पड्या, क्याकि उनले बचन पुरा अधिकारसित सिकाउन्थ्या।
यहुदिन अचम्म माण्नाइ यिसो भण्न पस्या, “केइ नपडेइ यिनले कसेरी इति बिद्या पायो?”
रे उनरो शिक्षा सुणिबर मान्स छक्क पड्या, क्याकि येशूले तिननलाइ मोशाको कानुन सिकाउन्यावालाले जसेरि होइन, तर येशू तिननसित एक शिक्षककि जसेरि अधिकारसित सिकाउन्थ्या।
पालेले भण्यो, “यइ मान्सले जसो त कसइ मान्सले कभइ बोलेइन।”
सबले उनरो बडवाँइ अर्यो, रे उनरो मुख बठेइ निकल्या कृपापूर्ण बचनमी छक्क पड्या, रे तिननले भण्यो, “यिन योसेफका चेला होइन्न ब?”
पइ आफना सहरमि आया पछा उनले तिननलाइ तिनरा यहुदि सभाघरमी जाइबर सिकाउन पस्या, याँ सम्मकि तिनन सब छक्क पण्या रे इसो भण्न लाग्या “यइ मान्सले यिन सब ज्ञान काँ बठेइ रे एसो महान अचम्मका काम अद्द्या क्षमता पायो?
यो सुणिबर भिड उनरा शिक्षामि अचम्म पड्या।
बिश्राम दिनमि उनले यहुदि सभाघरमी परमेश्वरको सन्देश प्रचार अद्द पस्या। भौत जाना सुण्न्याले अचम्म माणिबर भण्यो, “यइ मान्सले यिन सब काँ बठेइ सिक्यो, यिनलाइ दिया यो ज्ञान रे एसो अचम्मका काम अद्द्या क्षमता कइले दियो?”
पइ यहुदि मुख्य पुजारिन रे मोशाको कानुन सिकाउन्यावालाले येशूले अर्या कुरणी सुणिबर, येशूलाइ कसेरी माद्दाइलाइ पकड्डाउ भणि उपाय खोज्ज पस्या। तिनन उनसित डराउथ्या, क्याकि सारा भिडका मान्सनले उनरा शिक्षामि अचम्म माणिराइथ्यो।
तीन दिन पछा तिननले उनलाइ मन्दिरका आगनमी शिक्षकका बिचमि बसिबर तिनरा कुरणी सुणनाइ तिननसित प्रश्न अद्दार्या पायो।
तिनन सब तइ कुरणीमि छक्क पड्या जो गोठालाले तिननलाइ भण्याथ्यो।