20 अर्खाले भण्यो, ‘मइले ब्या अरिराइछु। तबइकिलाइ म आउन सक्दैन।’
20 अर्खाले भुन्यो, ‘मुइले ब्या अर्या छु तबइलाइ मु आउन सक्दइन्।’
तर ब्या भया मान्सले स्वानिलाइ कसेरी खुशी राखु भणबर संसारकी कुरणीमि चिन्ता अरन्छ।
तइ पछा अर्खाले भण्यो, ‘मइले पाँच हल बल्ल किनिराइछु, म तिन हेद्दाइ जानौ। म बिन्ति अद्दउ, मलाइ माफ अर।’
तब नौकरले आइबर आफना मालिकलाइ यिन कुरणी भणिदियो। तब घरको मालिकले रिसाइबर आफना नौकरलाइ भण्यो, सहरका सडक रे गल्लिमि छिटाइ जा, रे गरिब, लुला, अन्धा, लङ्गडालाइ याँ भितर ल्या।