49 “म पृथ्बीमि आगो खण्याँउनाइ आया हु, त्यो त बरु पइल्ली बठेइ सल्क्या भया हुनेइथ्यो!
49 “मु धर्तिमि आगो लाउन आया हुँ, त्यो त अगाडि बटहइ सल्किया भयाले हुन्याथ्यो!
जइले मलाइ पठायो, उनले मलाइ जिम्मा दिया काम दिनइमी छिटाइ भण्ना छिटाइ अद्दु पणन्छ। रात आउछ, जब कसइले केइ काम अद्द सक्दइन।
तर हरेक दास जइले आफना मालिकले उइले कि अरउ भणि जाण्नइन, रे जइले दण्ड पाउन्या काम अरन्छ उइले थोक्काइ हाणाइ खान्या हो। तर हरेक जइलाइ बड्ताइ दिइराइछ, तइ बठेइ बड्ताइ मागिन्या हो, रे हरेक जइलाइ बड्ताइ सुम्पिदिराइछ, तइ बठेइ आजी बड्ता लिइन्या हो।
तर मेरा अगाडी भयानक कष्ट छ, जो मइले लिनु पड्या छ। त्यो कष्ट पुरा नहुन्ज्या म भौत दुःखित छु!