“तबइकिलाइ म तमनलाइ भण्नउ, दिन-दिनका शारीरिक जीवनका बारेमि फिक्री जन अर। कि खाउलो, कि पिउलो रे कि लाउलो भणि आफना शरीरकी निउति फिक्री जन अर। पक्का लगइ तमरो जीवन खानाइ भण्ना भौत महत्वपूर्ण छ! रे तमरो शरीर तमनले लाउन्या लत्ता भण्ना भौत महत्वपूर्ण छ!
लिली फुललाइ बिचार अर, कसेरी तिनन न परिश्रम अद्दाहन, न काट्टाहान, तर म तमनलाइ भण्नउ, सोलोमन राजा लगइ आफना सब बैभवमि यिनमि हइ एक जति लगइ शिङारिया थेइन्न।