7 तर जब तिननले येशूलाइ बेर बेरि सोध्यो, तब येशूले तिननलाइ हेरिबर भण्यो, “तमनमि हइ जइले कभइ पाप अर्या छैन, उइले पइल्ली तइलाइ ढुङाले हाणउ।”
नुनले स्वादिलो बनाया जसो तमरो बोलिबचन सदाइ कृपालु रे चाख लाग्दो होउ। यदि तमनले इसो अर्या भण्या, तमन जाणन्या हउ कि कसेरी तमरो बिश्वासका बारेमि प्रश्न अद्द्यालाइ जबाफ दिनु पड्या हो।
तबइकिलाइ पाप अद्द छाडिबर परमेश्वरतिर फर्क, यदि तमनले यिन ननिका काम अद्द छाड्यानु भण्या म तमरा वाँ छटाइ आउन्या हु रे तिनन झुटा शिक्षा दिन्या मान्सनको बिरोधमी म मेरा मुख बठेइ आउन्या तरबारले लड्डया हु।
सवारको मुख बठेइ एक धारिलो तरबार आउछ जइलाइ उनले जाति-जातिलाइ हराउनाइलाइ प्रयोग अददाहान, रे उइले तिननलाइ फलामको डन्डाले सासन अद्द्या हुन। उन सर्वसक्तिमान परमेश्वरको भयानक क्रोधको अंगुरको रसको कुण्डमी अंगुरको रस थिचीबर निकाल्ल्या हुन।
उनरा दाइन हातले सात तारा समाइराइन्थ्यो रे उनरा मुख बठेइ धारिलो दुइधारे तरबार निकल्याथ्यो। उनरो अनार उज्यालो थ्यो जसेरि छाकला सुर्य चम्किन्छ।
पालेले भण्यो, “यइ मान्सले जसो त कसइ मान्सले कभइ बोलेइन।”
पइ आजी येशूले जमिनमी निउणिबर लेख्यो।
जब येशूले वलतिर पलतिर तक्यो ताँ त्यो स्वानी बाहेक कोइ धेकेइन रे पइ तइ स्वानिलाइ भण्यो, “हे नारी, तुलाइ दोस लाउन्या मान्स काँ छन? कसइले तुलाइ दोषि ठहराएइन?”