37 म जाण्नउ तमन अब्राहामका सन्तान हौ तर तमन मलाइ माद्द खोजन्छौ; क्याकि तमनले मेरा शिक्षालाइ स्वीकार अर्या आथिनौ।
जो मान्स आत्मिक आथिन, तइले परमेश्वरका आत्माका सत्य कुरणीलाइ ग्रहण अद्दइन। क्याकि तिन कुरणी तइका निउति मुर्खता हुनाहान। उइले तिन कुरणी बुज्ज सक्दाइन क्याकि जइ मान्समि पबित्र आत्मा रनाहान उइले मान्तर परमेश्वरकि कुरणी बुज्ज सकन्छ।
अब्राहामका बंशमि जन्म्या हुनाले मान्तर उनरा साच्चिका सन्तान हुनाइन। क्याकि परमेश्वरले अब्राहामलाइ भण्यो, “जो इसहाकका बंशमि जन्मिनाहान, तिनन मान्तर तिनरा बंस माणिन्या हुन।
तइ पछा येशू गालील जिल्लामणि घुम्द पस्या, तर यहुदिया जिल्लामि उन जानाइ खोजेइन, क्याकि यहुदि मान्सन उनलाइ माद्या दाउमि थ्या।
तब तिननले उनलाइ हाण्नाइलाइ ढुङा समायो तर येशू लुकीबर मन्दिर बठेइ बाइर गया।
“ए अब्राहामका बंशका सन्तान, रे तमनमि हइ परमेश्वरको डर माण्न्यावाला गैर-यहुदि भाइन हो, परमेश्वरले हामरा वाँ यो मुक्तिको सन्देश पठाया छ।
तमन क्याकि मइले भण्या कुरणी बुज्जानु? क्याकि तमन मेरा भण्या कुरणी स्वीकार अद्द सक्दानउ।
तबइकिलाइ तइ दिन बठेइ यहुदि अगुवानले उनलाइ माद्द्या सल्लाह अर्यो।
कि मोशाले तमनलाइ मोशाको कानुन दिएइन? तर तमन कसइले त्यो मोशाको कानुन पालना अद्दान। तमन क्याइ मलाइ माद्दाइ खोज्जा छौ?”
आजी यहुदि मान्सनका अगुवानले उनलाइ हाण्नाउ भणि ढुङा समाउन पस्या।
तर तिननले येशूको परिक्षा अरिबर दोस लाउनाइलाइ केइ कुरणी पाइन्छ कि भणबर सोध्या हो तर येशूले नसुण्या जसो अरिबर निउणिबर औलाले जमिनमी लेख्यो।
यरुशलेम सहरका कसइ कसइ मान्सले भण्यो, “कि यिन उनइ होइन, जइलाइ यहुदि अगुवान माद्दाइ खोज्जाथ्या?
तमन ममि बिश्वास अद्द सक्दानु, क्याकि तमन एक-अर्खा बठेइ प्रसंसा लिन्छौ, रे तमन एक मान्तर परमेश्वरको प्रसंसा पाउनाइलाइ कोशिस अद्दान।
क्याकि मान्सका ह्रदय निर्दयी, रे तिनरा कान टोल्या होइरइछन, रे तिननले आफ्ना आँखा बन्द अरिराइछ, नतित तिनरा आँखाले धेक्देइथ्या, कानले सुण्नेइथ्या, ह्रदयले बुजेइथ्या रे फर्कनेइथ्या, रे म तिननलाइ निको पाड्डेइ थ्या।”
तिननले येशूलाइ जबाफ दियो, “हाम त अब्राहामका सन्तान हु पइ कभइ कसइका दासत्वमि पड्या आथिन, त कसेरी तम भणन्छौ हाम स्वतन्त्र पाणिन्या हौ?”
“हाम अब्राहामका सन्तान हउ भणि आपसमी भण्न्या जन अर। क्याकि म तमनलाइ भण्नउ, परमेश्वरले यिन ढुङा बठेइ लगइ अब्राहामकिलाइ सन्तान जन्माउन सक्दाहान।”
तमनका पुर्खा अब्राहाम मेरो आउन्या दिन धेक्द्या आसामि खुशी थ्या, उनले धेक्यो रे भौत आनन्दित भया।”
तमन जो बा जसा छौ, म तमनलाइ लेख्दाछु, क्याकि पइल्ली बठेइ हुन्या येशू ख्रीष्टलाइ तमन जाणन्छौ। जबान, म तमनलाइ लेख्दाछु, क्याकि तमन बिश्वासमि बलिया छौ रे परमेश्वरको बचन तमनमि रन्छ रे तमनले सैतानलाइ जित्या छौ।