3 तबइकिलाइ येशूका भाइले उनलाइ भण्यो, “यो ठाउँ छाडिबर यहुदिया जिल्लामि जा, रे तमले अरिराख्या काम तमरा शिष्या लगइ धेकुन।
येशू भिडसित बोलन्ज्या उनरी इजा रे भाइन बाइर आयाथ्या रे उनसित कुरणी अद्द चाहान्थ्या।
क्याकि उनरा भाइनले लगइ उनमी बिश्वास अद्दाइन्थ्या।
तर पत्रुस उन एघार जाना शिष्यासित कल्लिबर जोरले तिननलाइ भण्यो, “यहुदिया जिल्लाका बासिन्दा, रे यरुशलेम सहरका सब बासिन्दा होउ, तमलाइ यिन कुरणी था होइजाउ, रे मेरा कुरणी सुण।
तर उनरा भाइन काजबारमि गया पछा उन लगइ धेकिबर होइन तर गोप्यमी यरुशलेम सहरमि गया।
उनरी इजा रे भाइन लगइ उनरा वाँ आया, तर बड्ताइ मान्स भया उइले उनरा नजिक आउन सकेइन।
तब उनरी इजा रे भाइन ताँ आया, रे घर बाइर कलिबर उनलाइ बोलाउनाइ पठायो।
जब येशूका परिबारले यो सुण्यो, तब उनले भण्यो, “उनरो मन ठेगानमि आथिन।” तब उनलाइ घर ल्याउनाइ कोशिस अर्यो।
येशू रे उनरा शिष्यालाइ लगइ ब्यामि निउतो दिइराइथ्यो।
तब उनरा शिष्यामि हइ भौतले यो सुणिबर भण्यो, “यो कठोर शिक्षा हो, कइले यइलाइ सुण्न सकन्छ?”
तसइ बेला बठेइ उनरा शिष्यामि हइ भौत जाना पछा हटया रे उनसित हिटेइन।
जो मान्स आफ्नो नाउ चलाउन चाहान्छ, तइले गोप्यमी काम अद्दइन। तम यिन काम अरन्छौ भण्या आफइलाइ संसारमी प्रकट अरा।”
कसइले येशूलाइ भण्यो, “तमरि इजा रे भाइन तमलाइ भेट्या मन छ, रे बाइर कलिरइछन।”