43 येशूले जबाफ दिबर तिननलाइ भण्यो, “तमन आपसमी गनगन जन अर।
परमेश्वरका दृष्टिमि कोइ मान्स लुक्या आथिन। रे उनइ हुन, जसलाइ हामले जीवन भरि अर्या सब कामको लेखा दिनु पड्डया हो। उनरा अगाडी सब कुरणी स्पष्ट रे खुला छन।
तर तमनमि हइ कति जनाले त विश्वासइ अद्दाइन।” क्याकि बिश्वास नअद्दया को-को हुन रे उनलाइ धोका दिन्या को हो त्यो कुरणी येशूले सुरु बठेइ जाणिराइथ्यो।
तिननले उनलाइ सोद्दाइ मन अरिराइछ भण्या येशूलाइ था होइय्यो, रे उनले भण्यो, “थोकाइ बेर तमन मलाइ धेक्द्या होनु, तर थोकाइ बेर पछा मलाइ आजी धेकन्छौ भण्नेइ कुरणीको अर्थ कि रइछ भण्न्या बारेमि कि तमन आपसमी बहस अद्दाछौ?
येशू रे उनरा शिष्या कफर्नहुम गाउँ आफ्ना घर गया। जब उन घर भितर थ्या येशूले शिष्यालाइ सोध्यो, “तम बाटामि कि कुरणी अद्दाथ्या?”
येशूले तिननले सोच्या कुरणी था पाइबर तिनलाइ भण्यो, “ए अल्पविश्वासी हो! तमनसित प्रयाप्त रोटा आथिन भणि क्याकि तमन बहस अरन्छौ?
तिननले भण्यो, “कि यिन योसेफका चेला येशू होइन्न ब? जइका इजा बालाइ हाम पछयाण्नाउ? तब यिनले ‘कसेरी म स्वर्ग बठेइ ओलीबर आया हु’ भण्ना छन?”
मलाइ पठाउन्या पिताले उइलाइ मेरा वाँ आउन्या मन नदिन्ज्या सम्म कोइ मान्स मेरा वाँ आउन सक्दैन, मेरा वाँ आउन्या सबलाइ म संसारको न्यायको दिनमि जिउनो बनाउन्या छु।