23 यूहन्नाले एनोन गाउँमी बप्तिस्मा दिन्थ्या, जो सामरिया जिल्लाको सलिम सहरको नजिकै थ्यो। ताँ भौत पानी थ्यो रे मान्स आउँथ्या रे बप्तिस्मा लिन्थ्या।
तबइकिलाइ तिननसित बप्तिस्मा लिनाइ आउन्या भिडलाइ तिनले भण्यो, “बिखालु स्यापका छाउना जसा दुष्ट छौ! ‘आउन लाग्या परमेश्वरको क्रोध बठेइ भाग्दाइलाइ तमनलाइ कइले चेताउनी दियो?’
तइ पछा, मइले यो कुरणी लगइ सुण्या कि भौत मान्सन कला हल्लाथ्या। तिनरो कला ठुलो झडया पानीको गर्जन जसोइथ्यो। मइले तिननलाइ भण्नार्या सुण्या, “हाम प्रभु, हामरा सर्वसक्तिमान परमेश्वरको प्रसंसा अरौं। क्याकि उनसित जाँसक्कइ सासन अददाइ सबइ सक्ति छ।
रे मइले स्वर्गमि कसइको ठुलो आवाज पानीका झरनाको गर्जन, वाँ गर्जनको चर्को आवाज जसोइ सुण्या। यो संगितकारले तिनरो बिणा बजाउँनारया जसो संगितको जसो सुणिनथ्यो।
उनरा खुट्टा आगाकी भट्टीनि खारिबर टल्क्या काँसा जसा थ्या। जब उन बोल्या उनरो आवाज ठुलो झरना बठेइ आउन्या आवाज जसो सुणिन्थ्यो।
यइ पछा येशू रे उनरा शिष्या यहुदिया जिल्लामि गया, रे ताँ तिनन केइ दिन बस्या, रे बप्तिस्मा दियो।
यूहन्ना तइ बेला सम्म झेल पड्या थेइन।