13 रे उननले तिनलाइ भण्यो, “हे नारी तु क्याइ रुन्छेइ?” तिनले उलाइ भण्यो, “तिननले मेरा प्रभु येशूको लासलाइ लैया छन रे काँ राख्या छ म जाण्नैन।”
येशूले तिनलाइ भण्यो, “हे नारी तु क्याकि रुन्छेइ? कै खोज्जाछेइ?” उइले तिनलाइ मालि हुन भणि सुचिबर उनलाइ भण्यो, “हजुर तमले येशूको लासलाइ या बठेइ लैजाइराइछ भण्या, मलाइ भणिदिय काँ राख्याछौ म वाँइ बठेइ उनलाइ लैजानउ।”
येशूले तिनलाइ भण्यो, “ओ इजा मइले कि अद्दु पणन्छ मलाइ जन भण। मेरो बेला आजी सम्म आया आथिन।”
तर पावलले जबाफ दियो, “तमन क्याइ यिसेरी रोइबर मेरो मनलाइ छ्याउ छ्याउ पाड्डाछौ? क्याकि प्रभु येशूका नाउँकि निउति बादिबर झेलमि पड्डु मान्तर होइन, तर प्रभुकि निउति यरुशलेम सहरमि मददु लगइ तयार छु।”
तबइकिलाइ उन सिमोन पत्रुस रे येशूलाइ प्रेम अद्द्या अर्खो शिष्याका वाँ दौडिबर गइन, रे तिननलाइ भणिन कि, “प्रभु येशूको लासलाइ त लैजाइ सक्या रैछ उनलाइ काँ ब लैया। उनलाइ काँ लैया हामलाइ था आथिन।”
जब येशूले आफनी इजा रे तइ प्रेम अद्द्या शिष्य युहुन्नालाइ नजिकै कल्लिया धेक्यो पइ उनले आफनी इजालाइ भण्यो, “ए इजा हेर तमरो चेलो!”
येशूले तिनलाइ सोध्यो, “तमन हिट्टाइ आपसमी कि बहस अद्दाछौ?” तिनन टक्क रोकिया रे तिनरा अनार भौत उदासभया।