26 जब येशूले आफनी इजा रे तइ प्रेम अद्द्या शिष्य युहुन्नालाइ नजिकै कल्लिया धेक्यो पइ उनले आफनी इजालाइ भण्यो, “ए इजा हेर तमरो चेलो!”
यिन कुरणीको बिसयमि गवाही दिन्या शिष्य यिन हुन रे यि कुरणी लेख्यो, रे हाम जाण्नाउ यिनरो गवाही सत्य छ।
तबइकिलाइ उन सिमोन पत्रुस रे येशूलाइ प्रेम अद्द्या अर्खो शिष्याका वाँ दौडिबर गइन, रे तिननलाइ भणिन कि, “प्रभु येशूको लासलाइ त लैजाइ सक्या रैछ उनलाइ काँ ब लैया। उनलाइ काँ लैया हामलाइ था आथिन।”
आब उनरा शिष्यामि हइ एक जानो युहुन्ना नाउँ भया शिष्य जइलाइ येशूले प्रेम अरन्थ्या उ उनरा छातिमि लधरिबर बसिरैथ्यो।
येशूले तिनलाइ भण्यो, “ओ इजा मइले कि अद्दु पणन्छ मलाइ जन भण। मेरो बेला आजी सम्म आया आथिन।”
पइ तइ प्यारो शिष्य जइलाइ येशूले भौत प्रेम अरन्थ्या, उइले पत्रुसलाइ भण्यो, “उन प्रभु हुन।” जब सिमोन पत्रुसले उन प्रभु हुन भण्न्या सुण्यो, तब उइले काम अरन्ज्या निकाल्या लत्ता कम्मर मणि बेरीबर तालइनि फट्टक हाल्यो।
पत्रुसले पछाडी फर्किबर हेर्नज्या एक जानो शिष्यालाइ पछाडी-पछाडी आउन्नार्या धेक्यो, जइलाइ येशूले प्रेम अरन्थ्या। यिनइले बसाइतकको खाना खान्या बेला येशूका छातिमि लधरिबर सोद्याथ्यो, “प्रभु, तमलाइ पकडाइ दिन्या को हो?”