17 तब ढोकालाइ बस्सेइ एक नौकर्नीले पत्रुसलाइ भण्यो, “कि तु लगइ यइ मान्सका शिष्यामि को एक जानो हइनि ब?” उनले भण्यो, “म त होइन।”
जब तिननले खाना खाइसक्यो पइ येशूले सिमोन पत्रुसलाइ भण्यो, “हे सिमोन यूहन्नाका चेला कि तु मलाइ साच्ची यिन भण्ना बड्ता प्रेम अरन्छै?” उइले उनलाइ भण्यो, “हजुर प्रभु, तम जाणन्छौ कि म तमलाइ कति प्रेम अद्दउ।” उनले भण्यो, “तसो भया मेरा पाठाको हेरबिचार अरेइ।”
सिमोन पत्रुस कलिबर आगो तप्दाथ्या। और आगो ताप्द्या मान्सनले तिनलाइ भण्यो, “कि उनरा शिष्यामि हइ एक जानो तु लगइ हइनि ब?” उनले इन्कार अरिबर भण्यो, “म होइन।”
तर पत्रुस बाहिर ढोकालाइ कल्लियो तर अर्खो शिष्य जो यहुदि प्रधान पुजारि सित निकोइ चिनजान थ्यो बाइर गयो रे ढोकालाइ पहरा दिनेइ नौकर्नी सित कुरणी अर्यो रे पत्रुसलाइ भित्तर लेइबर आयो।
तिननले येशूलाइ पकडीबर लैय्या, रे उनलाइ यहुदि प्रधान पुजारिका घर लेइबर आया। तर पत्रुस दुर बठेइ उनरा पछा-पछा लाग्यो।
पत्रुसले उनलाइ भण्यो, तमरा लाग्दा सबले छाडिबर भाग्या लगइ म कभइ पछा सद्द्या आथिन।
तिनले ढोका घच्घच्याउनज्या रोदा नाउँ भएइ एक नौकरनी ढोका खोल्लाइ आइ।
येशूले जबाफ दियो, “म उइ हु, भणि मइले तमलाइ भणि सक्या छु पइ मलाइ आजी खोज्जा छौ भण्या यिन और मान्सनलाइ जान दिय।”
तिननले उनलाइ जबाफ दियो “नासरत गाउँको येशूलाइ।” येशूले तिननलाइ भण्यो, “म उइ हु।” येशूलाइ पकडाउन्या यहूदा इस्करियोत लगइ ताँ उनसितइ कल्लिरइथ्यो।