5 येशूले मार्था, तइकि बैनि रे लाजरसलाइ प्रेम अरन्थ्या,
मइले तमरो नाउँ यिनमि प्रकट अर्या, रे तमरो नाउँ यिनमि प्रकट अरीरन्या हुँ, ताकि जइ प्रेमले तमले मलाइ प्रेम अर्या, त्यो तिननमि रइजाउ, रे म तिननमि रउ।”
क्याकि मेरा पिता आफइ तमनलाइ प्रेम अद्दाहान, क्याकि तमनले मलाइ प्रेम अर्या छौ, रे म परमेश्वरका बठेइ आया हु भणि बिश्वास अर्या छौ।
तबइकिलाइ यहुदि मान्सनले एक अर्खालाइ भण्यो, “हेद्दा, उनले तइलाइ कति प्रेम अरन्थ्या।”
शिष्याले भण्यो, “गुरु, भर्खरइ मान्तर यहुदि अगुवानले तमलाइ ढुङाले हाण्नाइ बटिरइथ्या, रे आजी तम ताँइ जान्ना छौ?”
येशू रे उनरा शिष्या सङइ यात्रा अद्दाथ्या रे एक गाउँमी आया। जब तिनन ताँ पुग्या, तब मार्था नाउँ भएइ एक आइमाइले उनलाइ आफना घरमि स्वागत अर्यो।
तर मार्था खाना पकाउन्या काममी अल्जिरइथि। तइले येशूका वाँ आइबर भण्यो, “प्रभुज्यु, मेरी बइनिले सब काम अददाइलाइ मलाइ एकलि बनाइराइछ, तम वास्ता अद्दान? तइलाइ भणिदिय, रे तइले मलाइ मदत अरलि।”
तर प्रभु येशूले जबाफ दिइबर तइलाइ भण्यो, “मार्था, मार्था, तु भौत कुरणिका बिसयमि चिन्ता अरन्छेइ, रे ब्याकुल हुन्छेइ।
लाजरस नाउँ भया एक जानो मान्स बिमारी होइरइथ्यो। उ मरियम रे उइकी दिदि मार्था बेथानिया गाउँका बासिन्दा थ्या।
यिन दुएइ दिदिले येशूका वाँ यिसो भणबर खबर पठायो, “प्रभु, जइलाइ तम प्रेम अरन्छौ, त्यो बिमार होइरइछ।”
रे पइलगइ लाजरस बिमारी छ भण्न्या सुणिबर उन आजी दुइ दिन ताँइ बस्या।