48 यदि यइलाइ हामले रोकेइन भण्या सबले उनलाइ मसिह भणबर बिश्वास अद्दया हुन रे रोममि आइबर हामरो मन्दिर रे देसलाइ नास पाड्डया हुन।”
“हामले तमनलाइ येशू ख्रीष्टका नाउँमि कसइलाइ केइ जन भण भणबर कडा चेतावनी दिइराइथ्या, तर तमनले आफना शिक्षाले जम्माइ यरुशलेम सहर भरिसक्या, रे तइ मान्सको हत्याको दोस जबरजस्ती हाममि लाउन खोज्जा छौ।”
तम मोशाको कानुन सिकाउन्यावालालाइ धिक्कार! क्याकि तमनले ज्ञानको साँचो लइन त लैय्या, तर तमन आफइ लगइ भितर गयान, रे और जान्यालाइ लगइ रोक्या।
बाटाका किनारमी पड्या बि तिनन हुन, जो परमेश्वरको बचन बुन्छ। जो बि बटाइनि छडिया तइ तुलना इसो मान्ससित अरिन्छ जो परमेश्वरको बचन सुणन्छ तब उतन्जेइ सैतान आउँछ, रे तइका ह्रदयमी बोया बचन त्यो लैजान्छ।
सबइ मान्सले जबाफ दियो, “हाम रे हामरो आफ्नो परिबारले उइको हत्याको दोस लिन्या हु।”
जब राजाले यो सुण्यो रे रिसायो, रे आफना फौज पठाइबर तिन हत्यारालाइ नास अर्यो, रे तिनरा सहरमि आगो लायो।
उ ज्योतिका बारेमि भण्नाइ आयो, ताकि उइले दिया गवाहिका लाग्दा सबले बिश्वास अरुन।
तबइकिलाइ तमन सबतिर जा, रे जति भेटन्छौ तिननलाइ ब्याका भोजमि निउतो दिय।”
तबइकिलाइ जब तमन दानिएल अगमबक्ता बठेइ बोलिया खराब मान्सलाइ यरुशलेम सहरमि कल्लिया धेक्द्या हउ। (पाठकले बुजउ),