3 यिन दुएइ दिदिले येशूका वाँ यिसो भणबर खबर पठायो, “प्रभु, जइलाइ तम प्रेम अरन्छौ, त्यो बिमार होइरइछ।”
येशूले मार्था, तइकि बैनि रे लाजरसलाइ प्रेम अरन्थ्या,
जइलाइ म प्रेम अद्दउ तिननलाइ म हप्काउनउ रे सुधार अद्दउ। तबइकिलाइ सहि अददाइलाइ उत्सुक होउ, रे पाप अद्द छाडिबर परमेश्वरतिर फर्क।
इरास्तस कोरिन्थ सहरमि बस्यो, रे त्रोफिमसलाइ मइले मिलेटस सहरमि बिरामी अवस्थामी छाड्या।
आब उनरा शिष्यामि हइ एक जानो युहुन्ना नाउँ भया शिष्य जइलाइ येशूले प्रेम अरन्थ्या उ उनरा छातिमि लधरिबर बसिरैथ्यो।
तबइकिलाइ यहुदि मान्सनले एक अर्खालाइ भण्यो, “हेद्दा, उनले तइलाइ कति प्रेम अरन्थ्या।”
तइ पछा उनले तिननलाइ भण्यो, “हामरा मित्तुर लाजरस निनमि पडिरइछन, रे तइलाइ निन बठेइ बिउजाउनाइ म ताँ जानउ।”
लाजरस नाउँ भया एक जानो मान्स बिमारी होइरइथ्यो। उ मरियम रे उइकी दिदि मार्था बेथानिया गाउँका बासिन्दा थ्या।
जब प्रभुले तइलाइ धेक्यो, तब उनले दयाले भारिबर भण्यो, “जनरोइ।”
प्रभुलाइ अँत्तर लाइबर उनरा खुट्टा आफना रौंले पुछि दिनेइ मरियम यिइन थिन। इसइको भाइ लाजरस बिमारी थ्यो।
तब मार्थाले येशूलाइ भणि, “प्रभु, तम यइ भया भए मेरो भाइ मद्देइ थेइन।
तमन मलाइ, गुरु रे प्रभु, भणन्छौ तमन ठिकै भणन्छौ क्याकि म तमरो ‘गुरु रे प्रभु’ हु।