39 उनले तिननलाइ भण्यो, “आस रे तमन धेक्द्या हौ।” तइ बेला बसाइतको चार बज्जाथ्यो। तिनन येशूसित गया रे उन बस्या ठाउँ हेर्यो रे तइ दिन उनसित बास बस्या।
तर तिननले उनलाइ यिसो भणबर कर लायो, “हामसित बस, क्याकि रात हुन लाग्गइ, रे दिन भौत ढल्किया।” रे उन तिननसित बस्साइलाइ घर भितर पस्या।
पिताले मलाइ जति जाना दिनाहान तिन सब मेरा वाँ आउनाहान, जो मेरा वाँ आउनाहान उनलाइ म कसइ रितिले इन्कार अद्द्या आथिन।
तबइकिलाइ जब सामरि मान्सन येशूका वाँ आया, तब तिननले येशूलाइ तिननसित बस्साइ बिन्ति अद्द पस्या, रे येशू दुइ दिन ताँइ बस्या।
नथानेलले तइलाइ भण्यो, “कि नासरत गाउँ बठेइ केइ निकी कुरणी आउन सकन्छ ब?” फिलिपले तइलाइ जबाफ दियो, “आइबर हेर।”
सुण, तमरा हृदयमि पस्साइलाइ, म घरको बाइर कल्लिर्या रे ढोका ढकढक अददार्या मान्स जसो हुँ। यदि तमले मेरो आवाज सुण्या रे मेरी निउति आफ्नो हृदय खोल्या भण्या, म भितर आउनउ रे हाम एक अर्खासित संङइ संगति अद्दया हौ।
येशूले फर्किबर तक्यो, रे तिननलाइ पछा-पछा आउन्नारया धेकिबर तिननलाइ सोध्यो, “तमन कि खोज्जा छौ?” तिननले उनलाइ भण्यो, “रब्बी (जइको अर्थ हो गुरुज्यू), तम काँ बसन्छौ?”
यूहन्नाले भण्या कुरणी सुण्न्या रे येशूलाइ पछ्याउन्या तिन दुइ जनामि हइ एक जाना सिमोन पत्रुसको भाइ अन्द्रियास थ्यो