9 आफना पापकी निउति दु:खी होउ, सोक अर रे रोउ। तमरो हासो सोकमि, रे तमरो आनन्द खिन्नतामि बदलिजाउ।
धन्य हुन जो सोक अद्दाहान, क्याकि तिननलाइ परमेश्वरले सान्त्वना दिन्या हुन।
तमनलाइ भयानक दण्ड छ, अइल जइले धोअरिबर खायाछौ क्याकि तमन भोकाउन्या हौ। तमनलाइ भयानक दण्ड छ, तमन अइल हास्या, क्याकि तमन सोक अद्दया हउ रे रुन्या हौ।
तर अब्राहामले भण्यो, ‘ए चेला, याद अर, तुइले आफना जीवनकालमि असल-असल चिज पायाहइ, रे तसेरि लाजरसले सब खराब चिज पायाहो। त्यो आब याँ आराममि छ, रे तु भण्या कष्टमी छइ।
धन्य तमन अइल भोकाउन्या, क्याकि तमन तृप्त हुन्या हउ। धन्य तमन, अइल रुन्या क्याकि तमन हास्या हउ।
तिननले उनलाइ भण्यो, “उनले तिन दुष्टलाइ सब नास अरन्ना रे तइ अंगुरको बारी और अदिया बनाउन्यावाला खेतालालाइ ठेकामि दिन्ना जइले समयमि फलको हिस्सा बुजालो।”