15 तबइकिलाइ तमनले इसो भण्नु पणन्छ “यदि परमेश्वरको इच्छा भयो भण्या हाम बाच्ला रे यिसो उसो अरला।”
यदि परमेश्वरको अनुमति भयो भण्या म तमनलाइ बिश्वासमि परिपक्क्व हुन्या शिक्षा दिन्या हु।
तिननसित बिदा हुनज्या तिनले भण्यो, “परमेश्वरको मन भया, म आजी तमरा वाँ फर्किबर आउन्या हु।” तब तिन जहाजमि चड़िबर एफिसस सहर बठेइ गया।
रे प्रार्थनामि म सदाइ यो माग्दउ, कि कसइ किसिमले परमेश्वरको इच्छा अनसार म तमनलाइ भेट्टाइ तमरा वाँ आउन सकु।
प्रभुको इच्छा भयो भण्या, म ताँ तमनसित केइ समयकी निउति होइन, तर भौत दिनकिलाइ बस्स चाहानौ।
रे परमेश्वरको इच्छा आनन्दसित तमरा वाँ आइबर तमन सितको संगति बठेइ म आजी उत्साहित हुन सकु।
तर प्रभुको इच्छा भयो भण्या म तमरा वाँ छिट्टाइ आउन्या हु रे तइ बेला तिनन घमण्डि मान्सनका शिक्षा मान्तर होइन तर तिनरो सक्ति कि रइछ तइको पत्ता लगइ लाउन्या हु।
तर अइल तमनले आफना अहंकारी योजनाका बारेमि घमण्ड अरन्छौ, इसो सब घमण्ड खराब हो।