क्याकि पबित्र सास्त्रमि लेखिया छ, “यदि एक ब्यक्तिले आफ्नो जीवनको आनन्द लिन चाहन्छ, रे निको दिन धेक्दा इच्छा अरन्छ भण्या, उइले खराब कुरणी भण्ना बठेइ होशियार हुनु पणन्छ। रे उइले तसा कुरणी बोल्ल छाड्डु पणन्छ जो सत्य आथिन।
तबइकिलाइ होस अर्या, तमन कसेरी सुणन्छौ, जइले बुज्जया इच्छा अरन्छ तइलाइ परमेश्वरले बुज्जया सक्ति दिनान, रे जइले बुज्जया इच्छा अद्दइन कि म कि सिकाउन्नाछु, तइको बुज्जया सक्ति परमेश्वरले खोस्साहान।