म ताँ गया क्याकि परमेश्वरले मलाइ जा भण्याथ्यो। रे जब म ताँ थ्या मइले मण्डलिका अगुवासित एकान्तमी भेट्या, रे गैर-यहुदिलाइ प्रचार अर्या सुसमाचार ब्याख्या अर्या, ताकि मइले पइल्ली अर्या काम अथवा रे जो काम म लगातार अद्द्या हु त्यो व्यर्थ जन होउ।
म मुर्ख भया छु। तर तमनले मलाइ इसो अद्द कर लाया, क्याकि तमन बठेइ त मेरो प्रसंसा हुनु पड्डयाथ्यो। क्याकि म केइ नभया लगइ छान्या शिष्या भण्ना म तुच्छ आथिन।
तिननले आइबर उनलाइ भण्यो, “गुरुज्यू, हाम जाण्नाउ, तम सदाइ इमानदार हौ, रे और तमलाइ कि सोच्चाहान भणबर कसइकि डर माणनानु। क्याकि तम सबसित एकनासको ब्यबहार अरन्छौ रे तम परमेश्वरको बाटो ठिक रितिले सिकाउछौ। आब तम हामलाइ भण, कि मोशाको कानुनले सम्राट लाइ कर तिद्दाइ अनुमति दिन्छ कि दिनइन?
क्याकि आज भण्ना पइल्ली लगइ थुदासले म लगइ एक ठुलो मान्स हु भण्न्या दाबि अर्यो रे लगभग चार सय मान्सन तइका पछा लाग्या। त्यो मारियो, तइका पछा लाग्द्या सब मान्सन छीरबिट्टिया रे तिनरो नाउँ निसानोइ हरायो।