1 तमन परमेश्वरका प्यारा सन्तान हौ, तबइकिलाइ तमरो ब्यबहार उनरो स्वभाव जसोइ होउ।
प्यारा हो, यदि परमेश्वरले हामलाइ इसेरि प्रेम अर्या हो भण्या हामले लगइ एक-अर्खालाइ प्रेम अद्दु पणन्छ।
जसेरि परमेश्वरले ख्रीष्टमी तमनलाइ क्षमा अर्यो, तसेरि एकले अर्खालाइ क्षमा अरिबर तमन एक अर्खा प्रति कोमल मनका रे दयालु होउ।
तबइकिलाइ तमनले सदाइ ठीक काम अददु पणन्छ, जसो तमरा स्वर्गमि हुन्या पिताले सदाइ ठीक अददाहान।”
तबइकिलाइ जब बठेइ परमेश्वरले तमनलाइ उनरा परमेश्वरका मान्स हुनाइ चुन्यो, रे तमनलाइ प्रेम अर्यो, रे तमन करुणा, दया, दिनता, नम्रता रे धैर्य धारण अर।
तर जतिले उनलाइ स्वीकार अर्यो रे उनमी बिश्वास अर्यो, उनले तिननलाइ परमेश्वरका सन्तान हुन्या अधिकार दियो।
रे तमन स्वर्गमि हुन्या आफना पिताका चेला-चेली हुन्या हौ। उनले दुष्ट रे निका दुयइ मान्सनलाइ सुर्यको तातो दिनाहान, रे धर्मि रे पापी दुयइ मान्सनलाइ बर्सा दिनाहान।
ताकि तमन दुष्ट रे भ्रष्ट संसारका मान्सनका बिचमि सुद्द रे खोट नभया परमेश्वरका सिद्द सन्तान जसाइ जीवन बिताउन सक। तमन यइ संसारका दुष्ट मान्सनका बिचमि अग्गासमि तारा चम्कया जसेरि चम्कनु पणन्छ।