तबइकिलाइ स्वर्गमि गया परमेश्वरको चेलो येशूइ हुन। उन हाम सबइका माहान यहुदि प्रधान पुजारि हुन। तबइकिलाइ सब मान्सनका अगाडी ग्रहण अर्या बिश्वासलाइ थामिबर बलिया होउ।
तबइकिलाइ आब उन स्वर्गमि परमेश्वरको दाइन हाततिर सम्मानसित बस्या छन। रे पिताले जसो उनलाइ बाचा अर्याथ्यो, त्यो उनलाइ पबित्र आत्मा दियो, रे उनले त्यो पबित्र आत्मा हामलाइ दिया हो, जसोकि आज तमन धेक्दाछौ रे सुण्न्नाछौ।
त्यो धेकबर सिपाइले एक अर्खालाइ भण्यो, “यइलाइ चिद्दाइन यो कइका भागमि पणन्छ चिट्ठा हाल्लाउ।” पबित्र सास्त्रमि लेखिया कुरणी पुरा हुनाइलाइ यो भया हो। “तिननले मेरा लत्ता आपसमी बाड्यो, रे मेरो कुर्ताको चिट्ठा हाल्यो।”
ख्रीष्टमी म एक जना मान्सलाइ चिन्नउ, जो चौद बर्ष अगाडी स्वर्ग सम्म उचाइ लइया। यो घटना हुनज्या उ आजी लगइ सरीरमि थ्यो कि थेइन त्यो म जाण्नइन तर परमेश्वर पक्का जाण्नाहान।