5 तिनले भण्यो, “प्रभु, तम को हौ?” पइ उनले भण्यो, “म येशू हु, जइलाइ तु सताउनाछइ।
5 साउलले सोध्यो, “प्रभु, तम को हउ?” रे उनुले भुन्यो, “मु इसु हुँ, जइलाइ तु सताउन्ना छइ।
म बिश्वासि हुनाहइ अगाडी ख्रीष्टको बिरुद्दमि निन्दा अर्या, बिश्वासिलाइ दुःख दिया, रे उनरो नकसान अर्या, तब सम्म मइले ख्रीष्टमी बिश्वास अरेइन तबइकिलाइ मइले बुजेइन कि जो मइले अद्दाथ्या त्यो गलत थ्यो। यिसो भया हुनाले ख्रीष्ट म प्रति दयालु थ्या।
“नासरत गाउँका येशूको बिरोधमी भौत कारबाइ अद्दु पणन्छ भण्न्या म आफइलाइ लगइ बिश्वास थ्यो।
यदि तमनले तसो अर्या भण्ना, पक्कालगइ तमनले प्रभुलाइ भौत रिस उठाउन्या हो। याद अर, तमन उन भण्ना सक्तिशाली आथिनु।
तर यदि यो परमेश्वर बठेइ हो भण्या तमनले यिन मान्सनलाइ रोक्द सक्दानु। नति तमन परमेश्वरका बिरोधमी उठ्या ठहरिन्या हौ।”
तिन जमिनमी लोट्या, रे तिनले परमेश्वरको यिसो भण्न्या आवाज सुण्यो, “शाउल, शाउल, तु क्याइ मलाइ सताउनाछइ?”
तर आब उठ, रे यरुशलेम सहरमि जा, रे तुइले जी अद्दु पणन्छ त्यो तुलाइ कोइ भण्न्या हो।”
तर पत्रुसले भण्यो, “कसइ रितिले हुनइन प्रभु, क्याकि मइले कभइ लगइ केइ असुद्द रे अपबित्र चिज खाया आथिन।”
रे हाम सब जमिनमी लोट्या, तब हिब्रु भासामि मलाइ यिसो भण्न्या आवाज मइले सुण्या, ‘शाउल, शाउल, तु क्याइ मलाइ सताउनाछइ? मलाइ दु:ख दिन्या केशिस अरिबर, सुयामि लात्ती हाण्या जसेरि तु आफइलाइ दु:ख दिन्नाछइ।’”
मइले यिन सब कुरणी पइल्ली बठेइ पाइ सक्या छु, अथवा सिद्द भइ सक्या छु भणबर म दाबि अदइन, तर म सिद्द मान्स हुनाइ प्रयास अददाछु जइकी निउति येशू ख्रीष्टले मलाइ छान्या छन।