36 मुर्ख जन होउ! तइ बेला मेरो उत्तर इसो हुन्छ, बि लाइ हेर। पइल्ली बि रोप्दु पणन्छ, तब टुसाउन्छ रे बोट भया पछा बि हराउन्छ।
साँच्चि, म तमनलाइ भण्नउ, गउको दानो माटाइनि पडिबर मरेइन भण्या त्यो एकलोइ रन्छ। पइ त्यो मर्यो भण्या तइले भौत फल फलाउछ।
मुर्ख मान्स हो, जइले बाइरको भाग बनायो, तइले भितरको लगइ बनाया होइन ब?
तबइकिलाइ बिसेस अरिबर आफ्नो स्वभाबका बारेमि साबधान होउ, मुर्ख जसा होइन तर बुद्दिमान मान्सन जसा भइबर जीवन बिता।
बुद्दिमान छु भण्न्या दाबि अर्या लगइ तिनन मुर्खइ भया,
येशूले तिन दुइ शिष्यालाइ भण्यो, “ए मुर्ख मान्सन हो! पबित्र सास्त्रमि अगमबक्ताले लेख्या सब कुरणी बिश्वास अद्दाइ तमनलाइ भौत असजि लागन्छ।
तर परमेश्वरले तइलाइ भण्यो, ‘ए मुर्ख, आज रातइ तु मद्द्या हइ, रे जो कुरणी तुइले आफना निउति थोपड्या छइ, त्यो कइले पाउन्या हो?’”
यदि तमनले गउँ अथवा और बि रोपन्छौ भण्या, तमन तइको बोट लाउनानु बरु बि रोपन्छौ।
तम मुर्ख मान्सन! तमरो असल काम बिनाको बिश्वास व्यर्थ हुन्छ भणि कि तम प्रमाण चाहन्छौ?