जब यिन मान्सनले प्रभुको प्रेम याद अरिबर तमरा प्रितिभोजमि तमनसित खानाहान, तिननले लाजकि कुरणी रे स्वार्थि काम अददाहान। तिनन डर लाग्दा चट्टान जसाइ हुन जो समुद्र भितर लुक्या हुनाहान रे तइले जहाजलाइ डुबाउन सक्दाहान। तिनन ग्वाला जसाइ हुन, जइले आफनो मान्तर हेरबिचार अददाहान। तिनन जमिन मल्तिर उड्डारया पानी नआउन्या बादल जसाइ हुन। तिनन हिउनका बोट जसाइ हुन, जो दुइ बेर मरिसक्या हुनाहान, क्याकि तिननले केइ फल फलाउनाइन रे जडाइ बठेइ उपाडिया छन।