16 [जइको सुन्न्या कान छ तइले सुनउ।]”
16 तम जो सुणनाछौ, तइ सुण्या कुरणिका बारेमि ध्यानले सोच।”
यसो केइ कुरा आथिन् जो मान्सका मन भित्तर पसिबर तइलाइ असुद् पाणन्छ, तर मान्सका मनबटहइ बाइर निकल्या कुराले मान्सलाइ असुद् पाणन्छ।
इसु मान्सलाइ छाडिबर घरभित्तर पस्यापाछा उनरा सिस्याले यइ कुराको अर्थ बुझाइ दिय भुन्यो।
रे अउर कतिबइ बि मलिलो माटो भया जमिनमि पण्यो, रे लहलह बड्यो रे एक एक दानाबटहइ सउ सउ गुणा फल्यो।” इति भुनिसक्या पाछा इसुले भुन्यो, “जइखि सुन्या कान छन्, तइले मेरा सिछ्यामि मनलाइबर सुणउ!”
रे इसुले भुन्यो, “जइका सुन्या कान छन्, तिनुले सुनउ।”
जइका सुन्न्या कान छन्, तइले सुनउ!”