9 रे इसुले भुन्यो, “जइका सुन्या कान छन्, तिनुले सुनउ।”
9 तइ पछा उनले भण्यो, “तम जो सुणनाछौ, तइ सुण्या कुरणिका बारेमि ध्यानले सोच।”
तबइलाइ तमुले सुन्या कुरा निकेरि ध्यान दिय क्यालाइकि जइसित छ, तइलाइ अज दिइन्या छ, रे जइसित आथिन् तइसित भयालइ खोसिन्या छ।”
“सुन! एक जनो मान्स बि बुन निकल्यो।
तर केइ बि असल जमिनइना पड्या रे उमर्या, पइ कसइ बिमि तिस गुणा, कसइ बिमि साटि गुणा, रे कसइ बिमि सय गुणा फल फल्यो।”
जबइ इसु एक्कलाइ भया, तबइ बार सिस्या रे उनरा वरिपरि भयाले लइ उनुलाइ उखानका बिसयमि सोध्यो।
[जइको सुन्न्या कान छ तइले सुनउ।]”