23 जइका सुन्न्या कान छन्, तइले सुनउ!”
23 तम जो सुणनाछौ, तइ सुण्या कुरणिका बारेमि ध्यानले सोच।
रे इसुले भुन्यो, “जइका सुन्या कान छन्, तिनुले सुनउ।”
रे अउर कतिबइ बि मलिलो माटो भया जमिनमि पण्यो, रे लहलह बड्यो रे एक एक दानाबटहइ सउ सउ गुणा फल्यो।” इति भुनिसक्या पाछा इसुले भुन्यो, “जइखि सुन्या कान छन्, तइले मेरा सिछ्यामि मनलाइबर सुणउ!”
त्यो न त धर्तिकि निउति न पर्सोकि निउति काम लाग्द्या हुन्छ। मान्सले तइलाइ खित्दिनाहान। जइको सुन्या कान छ, तइले सुनउ।”
[जइको सुन्न्या कान छ तइले सुनउ।]”