54 रे इसुले केटिको हात समाइबर भुन्यो, “ए चेलि, उठ्।”
54 तर उनले तइको हात समाइबर यिसो भणबर बोलायो, “नानि, उठ।”
तर पत्रुसले तिनुन सप्पइलाइ कोठाबटहइ बाइर पठाइबर घुडा टेकि प्रार्थना अर्यो। रे तइ लासतिर फर्किबर भुन्यो, “ए तबिता, उठ!” तनले आँखा उघाण्यो, रे पत्रुसलाइ धेकि उठिबर बसिन्।
याइरसका घर पुग्या पइतर इसुले पत्रुस, याकुब, युहन्ना रे केटिका इजा-बालाइ बाहेक अउर कसइलाइ भित्र आउन दिएन्।
तर इसुले तइको हात समाइबर तइलाइ जुणुक्क उठायो, रे त्यो उठ्यो।
इसुले तइ मान्सको हात समाइबर गाउँबटहइ बाइर लइग्या, रे तइका आखाँमि थुकिबर तइमि आफनो हात लायो रे तइलाइ सोध्यो, “क्या तु केइ धेक्दाछइ?”
इसु नजिक आइबर बिमारिको हात समाइबर तिनलाइ उठायो, पइ जरले तन्जेइ तिनलाइ छाड्यो। तइपाछा तिनले उनरो सेबा सत्कार अरिन्।
यो कुरा सुनिबर तिनुनले इसुको खिसि काट्यो क्यालाइकि तिनुनलाइ केटि मरेइ हो भनिबर पक्का थाँ थ्यो।
केटिको आत्मा फर्किबर आयो रे त्यो उन्जेइ उठि, रे इसुले तइ केटिलाइ केइ खान्या कुरा दिय, भनिबर भुन्यो।