2 कसइ एक जनो रोमि कप्तानको सप्पइ हइ निको नउकर बिमारिले मद्दाकि बटिरइथ्यो।
2 कोइ एक जाना कप्तानको एक जानो प्यारो नौकर थ्यो, जो बिमार होइबर मद्दाइ बटिरइथ्यो।
यो सब घटना धेकिबर कप्तानले यसो भन्नोइ परमेस्वरको महिमा अर्यो, “साँच्चिलइ यिन मान्स धर्मि रइछन्।”
क्यालाइकि उनरि बार बर्सकि चेलि मद्दलागेइ थि। तनरो बिन्ति सुनिबर इसु तनसित जानलाग्या यो धेकिबर मान्सनले उनलाइ चारइतिर बटहइ घेद्द लाग्या।
तर कप्तानले पावललाइ बचाउन चाहान्थ्या तसो भयाहुनाले उनुले कसइलाइ लइ माद्द दिएन, उनुले पउडिन सक्द्याजति पइलि पउडिबर जाँ भन्न्या हुकुम दियो।
भोलिबार हाम सिदोन सहरमि पुग्या। तइ ठउँरमि कप्तान युलियसले पावललाइ दया अरिबर तिनरा सङिनका वाँ गइबर भेटघाट अद्द्या रे चाइया जति साहेता लिन्या अनुमति दियो।
हामले पानि जहाजको यात्रा अरिबर इटालिया देसमि जानुपणन्छ भुणि निर्णय भयापाछा तिनुनले पावल रे अउर कतिबइ कइदिनलाइ रोमि महाराजा अगस्टसका युलियस भन्न्या कप्तानका जिम्मामि लाइदियो।
पावलले तन्जेइ एक जना कप्तानलाइ बोलाइबर भुन्यो, “यइ केटालाइ सेनापतितका वाँ पुर्याइदिय क्यालाइकि यइले उनसित केइ भुन्नु पड्या कुरा छ।”
कप्तानले सेनापतिका वाँ जाइबर यो कुरडि सुनायो रे भुन्यो, “हजुर! कि अद्द चाहान्छउ? तमलाइ थ्या आथिन्? यो मान्स त रोमि नागरि रइछ।”
जबइ तिनसित बोल्या स्वर्गदुत बिदा भया, तबइ तनले आफना नउकरमध्ये दुइ जना रे निरन्तर तिनरो सेबा-टहल अद्द्या एक जनो परमेस्वरको आराधना अद्द्या सिपाइलाइ बोलायो।
कइसरिया सहरमि कर्नेलियस नाउँ भया एक जना मान्स थ्या। जो रोमि सेना इटालिया भन्या पल्टनका कप्तान थ्या।
मान्सका भिडलाइ सिछ्या दिसक्या पाछा इसु कफर्नहुममि गया।
इसुका बारेमि सुन्या पाछा तन कप्तानले कसइ यहुदि अगुवानलाइ इसुका वाँ पठायो रे आइबर मेरा नउकरलाइ निको पाणिदिय भनि बिन्ति चणाउन लायो।