36 तिनुनले यिन कुरा अद्दाअद्दाइ इसु तिनरा बिचमि खडा भया, रे भुन्यो, “तमुलाइ सान्ति हउ।”
36 तिनन यिन कुरणी अद्दा-अद्दाइ येशू तिनरा बिचमि धेकिया, रे भण्यो, “तमनलाइ सान्ति होउ।”
आब सान्ति दिन्या प्रभु आफुइले तमुलाइ सान्ति दिउन। प्रभु तमु सप्पइसित रहुन।
जइ घरमि जान्छउ पइलि भुण, ‘यइ घरमि सान्ति हउ!’
तइपाछा एघारइ जना सिस्या खान्नारया बेला इसु तिनरा वा धेकिया। आफना मन कठोर पाडिबर इसुलाइ मर्याबटहइ जिउना भया धेक्द्दया हुन्याका कुरा सुनिबर लइ तिनुले बिस्वास नअर्या कारणले इसुले तिनुलाइ हप्कायो।
आफुले दुःख भोग्यापाछा भउत किसमका पक्का प्रमाणबटहइ सिस्यानका आगाडि उनुले आफुइलाइ जिउनो भया धेकायो। चालिस दिनसम्मइ उन तिनुनका वा धेका पण्या रे परमेस्वरको राज्यका बिसयमि तिनुनलाइ बतायो।