44 “इसेरि दाउदले उनलाइ ‘प्रभु’ भुन्नाहान् भन्या, अज उन कसेरि दाउदका चेला भया?”
44 यिसेरी राजा दाउद आफइले लगइ खीष्टलाइ प्रभु भण्नाहान, “तम काँ बठेइ राजा दाउदका बंसज भया?”
हामु सुइकार अद्दाउ, कि हामरो बिस्वासको रहस्य भउतइ माहान छ। उनु सरिलमि धेकिया, पबित्तर आत्माबटहइ सत्य साबित भया, उनुलाइ स्वर्ग दुतले धेक्यो, जाति जातिका बिचमि प्रचारिया, सन्सारमि मान्सले उनुलाइ बिस्वास अर्यो, रे परमेस्वरले उनुलाइ स्वर्ग लइग्या।
आज दाउदका सहरमि तमरि निउति एक जनो मुक्तिदाताको जनम होइरइछ, जो ख्रिस्ट प्रभु हुन्।
जबसम्म मु तमरा सत्तुरलाइ तमरा खुट्टा तल्तिरको तुल्याउनइन्।”
रे सप्पइ मान्सले सुन्नासुन्नाइ इसुले आफना सिस्यानलाइ भुन्यो,