19 “एक जनो धनि मान्स थ्यो, जो महङगा मलमलका लत्ता लाइबर दिनदिनि मोजमज्जा अरन्थ्यो।
19 “एक जानो धनि मान्स थ्यो, जइले भौत महंगा लत्ता लाइबर दिन दिनै सबहइ निको खाना खानथ्यो।
इसुले आफना सिस्यानलाइ भुन्यो, “कसइ धनि मान्सको एक जनो ब्यबस्थापक थ्यो। तइले आफना मालिकको धनसम्पति उडाउन्ना छ भन्न्या अरोप तइका बिरुद्मि लाग्याथ्यो।
तिनुले उनुलाइ बइजनि रङका लत्ता लाइदियो रे काँणा भया बेलाको मुकुट बनाइबर मुन्डामि पइराइदियो।
केइ दिन बित्या पाछा सप्पइ धनसम्पति बटुलिबर कान्सो चेलो दुर देसमि गयो, रे मोजमज्जा अरिबर धनसम्पति उडायो।
यसेरि गिल्ला अरिसक्यापाछा तिनुले बइजनि रङका लत्ता फुकाइबर उनराइ लत्ता लाइदियो। तइपाछा तिनुले उनुलाइ क्रुसमि टाङदाइलाइ बाइर लइग्या।
“जइले आफ्नि स्वानिलाइ छाडिबर अर्खिलाइ ब्या अरन्छ, तइले ब्यबिचार अरन्छ, रे बइकानले छाणेइ स्वानिलाइ ब्या अद्या मान्सले लइ ब्यबिचार अरन्छ।”
उइका देलिखि लाजरस नाउँको एक जनो गरिब मान्सलाइ ल्याइबर राखिदिन्थ्या। तइको सरिल घाइघाले भरिया थ्यो।