5 फिलिप भन्न्या एक जना मान्स सामरियाका कसइ सहरमि गइबर मान्सनलाइ ख्रिस्टका बारेमि प्रचार अर्यो।
5 तर फिलिप सामरिया जिल्लाको एक गाउँमी गइबर तिननलाइ ख्रीष्टको प्रचार अर्यो।
भेला भया सप्पइलाइ यो कुरा निको लाग्यो। तिनुनले बिस्वास अर्या रे पबित्तर आत्माले भरिपुर भया स्तिफनस, फिलिप, प्रखरस, निकनोर, तिमोन, पर्मिनास, रे एन्टिओखियाका यहुदि मत मान्या निकोलाउसलाइ छान्यो।
भोलिबार हाम ताँबटहइ बिदा भइबर कइसरिया सहरमि पुग्या, रे प्रचारक फिलिपका घरमि बस्या। उन यरुसलेममि सेबा अद्द चुनिया सात जनामध्ये एक जना थ्या।
तर फिलिपले आफुलाइ अस्दोद सहरमि पुग्या थाँ पायो, रे कइसरिया सहर नपुगन्ज्यासम्म सप्पइ सहरनमि असल रइबार प्रचार अद्दाइ गया।
तइपाछा तिनुनले दिनदिनि मन्धिरका वल्तिरपल्तिर रे मान्सनका घरघरमि गइबर इसुइ मुक्ति दिन्या ख्रिस्ट हुन् भुणि सिकाउन रे प्रचार अद्द छाडेन।
रे साउल तुरुन्तइ सभाघरनमि पसिबर प्रभु इसु परमेस्वरका चेला हुन भुनिबर प्रचार अद्द लाग्या।
मान्सनले स्तिफनसलाइ इस्या ढुङाले हानिबर मारन्ज्या साउल लइ सहमत थ्या। तसइ दिन यरुसलेममि भया मण्डलिका बिरुद्मि ठुलो सतावट सुरु भयो। रे प्रेरितन बाहेक अउर बिस्वासिन सप्पइ यहुदिया रे सामरियाका इलाकातिर छरबट्ट भया।
तर पबित्तर आत्मा तमुमि आयापाछा तमुले सक्ति पाउन्याछउ, रे तमु यरुसलेममि, सारा यहुदियामि, सामरियामि रे धर्तिका सप्पइ ठउँरमि मेरा साछि हुन्या छउ।”
फिलिपले अर्या प्रचार सुनिबर रे तनले अर्या चिन्ह धेकिबर, मान्सन एक मनका होइ तनरा कुरा ध्यान दिबर सुन्यो।
तइपाछा प्रभुका एक स्वर्गदुतले फिलिपलाइ भुन्यो, “उठ रे दछिणतिर यरुसलेमबटहइ गाजा भन्न्या ठउँरतिर जान्या बाटामि जा। ताँ उजाड ठउँरको बाटो छ।”
तबइ फिलिप दउडिबर रथका नजिक पुग्या रे तन मान्सले यसइया अगमबक्ताले लेख्या किताब पड्डारया सुन्यो। फिलिपले उनलाइ सोध्यो, “हजुरले पड्डारया कुरा बुज्जाछउ ब?”