9 रे मुसित हुन्यानले ज्योति त धेक्यो, तर सुण्या आबाज बुजेन।
9 तब मसित जति जाना लगइ थ्या, तिननले आवाज त सुण्यो, तर आवाजले मलाइ कि भण्यो त्यो तिननले बुजेइन।”
तिनरा सङमि जान्या मान्सनले सोर सुण्यो, तर कसइलाइ नधेकन्ज्या अचम्म पडिबर कलिरया।
हे राजा अग्रिपास, तइ दिन छकालाइतिक बाटामि जान्ज्या मुइले स्वर्गबटहइ घामभन्ना लइ उज्जल ज्योति धेक्या, मु रे मेरा सङिका चारइतिर त्यो ज्योति चम्कियो।