“Teng u, akcün pha law hlüki, pha law päng ve. Acuna kcün üng kei kamät däk na hawih u lü, nami im phähphäha nami dawng be khaie. Acunsepi, Pa ka hlawnga vekia kyase kamät däk am ve nawng.
Alä se ka mlungmthin üng ka ning jah sümki. Nangmia phäh ahikba ka ngaih hin ka phäha dawki. Isetikyaküng, Pamhnama na peta khut na kpüikpak u lü, thawngima ka ve üng pi ni se, thangkdaw saksi na lü acuna thangkdaw ka khängsak üng pi ni se, nami na kpüikpaka phäh ka ning jah süm nglätki ni.
Pamhnama ngjakhlüa nami mlungthuinak naw, nami khana ngmangnak a bilawh he cun, sitiknak, am dawki am nami biloki tia ngdang hlünak sak, katnak hnengnak la katnak kyühnak, nami na ngaihnak la kthanak, katnak pawhki mtai pet vaia nami ngaihnak hea kyaki.
Acunüng, kei naw ami veia, ‘Ami khyaka khyang ja khyakie ngkhyum u se, ami khyaknaka mawng üng cangnak am ami hmu hama küt üng, amät asungkhamei vai akcün am a yaha küt üng khyang u pi mkhuimkha vaia thum hin Romaha mi thuma am kyaki ni’ ti lü, ka ja msang.