Mɨsɔ mǝ dwal lɛ n maa jǝl kwaamɨ. Mǝ maa borangɔ kanga Kwaama a sʊwa ɨ gɔ n maaɨ. Borang mǝndɨ n dǝngdǝng, jʊ a bwɨɨ ke bɔ swɨtǝm dul mɨ mǝ bwangtǝn nɛɨ, n swɨtǝm dul nʊ nɨ a twam ɨɨ.
Nǝngɔ a yǝla a shu ya maa keli na yogɨɨ gɔ, “Tɛtɛ mɨ, na mɨsɔ mʊ dem mɨ kʌshi nɨ lɛ a dul mɨɨ, mʊ swɨ lɛ n nɔɔ mwɛ nɨ a mʊgɔ gǝnɨ, maa kanga mʊ swɨ lɛɨ.”
N maa kanjǝl nɨ mɨ nʊ nɨ wo a maaɨ. Na na mǝ maa bɔ kanjǝl nɨɨ, na ja nyǝm bɔ gɔ jʊ jǝ maaɨ, n bwɨlangkɛl. N wɔ kǝngkɔ ja kuwo kanjǝl nɨ mǝ maaɨ, kǝngkɔ ja kɔ ɨ, ja kɔ Tɛtɛ mɨ tag.
A kʊwatǝn nǝn dǝm nyɨɨ, nǝngɔ a gǝla a jʊng, kǝga gǝnɔ a tǝm, a maa keligɨɨ gɔ, “Tɛtɛ mɨ, na daa daa tʌgo dǝngdǝngɨ, dem mɨ kʌshi gaalan nɨ mǝ nyʊwa lɛ nǝnɨ. Maa jʊ mʊ swɨ lɛɨ, ke bɔ jʊ mǝ swɨ lɛɨ.”