42 Na nǝl a bʌ ń jǝlɨ, nǝ gǝn jʊgɔ. Na nʊ nɨ swɨ jǝl lɛ a daa mɔ woi, ka ń dang gǝn nɛ nǝn.
Ka jǝ́ bǝla lɛ maatǝm jǝ nyan jǝbɔ tǝgatǝm kanjǝlɔ jǝbɔ ji. Jʊtǝb nɨ a maa na tǝlatǝm twama wʊnɨ fulo Kwaama gǝm nǝl lɛɨ.
Langǝn bwangǝnɔ a sʊwa gɔ, “Na fwalɨ kii mʊnɔ nyʊwa jʊwan nɛɨ, bɛ ń nǝ gǝn jǝjalǝnɔ. Na nyʊwa diil mwɛn nɛɨ, bɛ ń nǝ gǝn mwɛ nɔɔtǝm. Maatǝmɔ nyɨɨ, mʊ mʊr gǝm kʌbʌl kǝla a dul gǝn.”
Kwaama n ke bɔ nʊ nɨ mɨ dǝngdǝngɨ, wʊnɨ kɔ dʌngtǝm maajɨ jenɔ lɛɨ, jǝbɔ swɨtǝm gǝnɔ nɨ jǝ́ nʊng lɛɨ, kanga jǝ́ tɨka nǝbam gǝnɔ lɛ ba la nǝn a di dwiyeni.
Jǝfʊlǝn nɨ Kwaama Tɛtɛ a jǝla nǝn sagsag n bɨlǝngkɛlɨ nǝn gɔ, bɛ jǝ́ dʌng nɔɔtǝmkʊlabɔ, jǝbɔ bɛtɔ kwɛlǝnɔ a mʊgɔ gaalan jinɔ gǝm. Bɛ jǝ́ ta dul jenɔ ka jǝ́ maa lɛ jǝ bwɨlan a yooli nɨ.
Jǝ́ nǝ nǝb bʊnǝnɔ jʊ nɨ a kang jeni, sǝ kanjǝl jenɔ a yǝlam sagsag.
Na nǝl a dǝg ń nǝn kwaan gɔ yɔ yɔm jǝbɔ gɔ mɛlɔ wini, yɔ mɛlɔ yo jǝbɔ gɔ.