10 Nǝngɔ a jǝla ji gɔ, “Na jǝ́ dɔ tuulɔngɨ, jǝ́ nya nya kaa balɨ a do suul mwɛ a dul gǝn. Jǝ́ bwang gǝm, jǝ́ yɔ ya jǝ́ dɔ lɔngɔ dɔm lɛɨ.
Mǝ sʊwa jen nɛ, sǝ na kwamagɔ ba la kanga jǝ maam jʊ nɨ lɛɨ, sǝ jǝ́ bʊʊla n kwɛl n sʊwa jen sʊwaɨ. Mǝ sʊwa jen bɔ kanjǝl nɨ nǝn tɨkǝga, jʊ a bwɨɨ mǝ na dakini jǝbɔ jen.
Ke bɔ kanjǝl nɨ gǝ dɔ lɛ a nyiyo nǝlɨ gǝ kal gǝn nɛɨ, n kanjǝl nɨ gǝ jel lɛ a nyiyo nǝlɨ gǝ kal gǝn nɛɨ.”
Ja bʌ gǝn gɔ, “Nǝn fɛka mʊn jǝjalǝn nɨ a fee?”
Jǝ́ sʊwa gǝn jengɔ, ‘Nǝn feyi a twam nǝn a daa mɔ woi gɔ, kan shigtǝm faabǝmɨ ba gǝ jam jǝjalǝn Dikulom Yabtǝm lɛ jǝbɔ bɛtɔ mɛlalɨ gǝnɨ, gǝ na a fee?’