59 N sʊwa ń, mɨsɔ mʊ jel lɛ na mʊ ywa bɔ kemʌn sǝlǝn nɨ gwamɨ.”
Nǝngɔ a kuwo kaa nɔɔkʊla nǝ bʊnǝn ba tal kemʌn sǝlǝnɔ yoi.
Tɛlalɔ gǝnɔ a nyʊwa nabwɨl dangǝn, nǝngɔ a dǝg gɔ ja nǝ gǝn gaalan, ka ja dem gǝm lɛ kang na ga ywa bɔ naan nɨ gǝ bwang gǝm lɛ gwamɨ.
A yǝlam nyɔ kwangkwang nǝn buu Kwaama gǝm kang a kɛl dul jen gwam kambɔ, a bʊm nyɔ, jʊ a bwɨɨ nǝtǝm bɨlǝngkɛl jenɔ sʊ lɛ sʊɨ nǝn bɨlǝngǝn, jʊ a bwɨɨ swɨkatǝmɔ a kʊm jeni sʊ lɛ sʊɨ.
A na nyɔ, daagɔ mʊ woi jǝbɔ daa nɨ nǝn woi, gʌleng bʊwa wo a kʊm bǝn. Mɨsɔ bǝ labka lɛ.’
Jǝ yɔ nǝn ji a daa mwɛtǝm nɨ mɨsɔ dɨ lɛ woi. Nǝb dǝngdǝngɔ jǝ yɔ nǝn ji a daa kʊlɨ nɨ mɨ dɨtǝm woi.”
“Bwangtǝn nɛɨ, sʊwa nǝb nɨ a kang fɔlɔng gǝnɔ gǝmɨ gɔ, ‘Jǝ́ kʌlʌm fɔ, nǝb nɨ ja lag jen lagɨ, jǝ́ dɔ mʊgɔ kǝla nɨ mɨsɔ dumo lɛ woi, wʊnɨ ja fɛ Mammɔ gǝm jǝbɔ bɛtɔ twama gǝnɨ.
N sʊwa ń bɨlǝngǝn, mɨsɔ mʊ jel lɛ na mʊ ywa bɔ kemʌn sǝlǝnɔ gwamɨ.