48 Jen nǝn dul jen jǝ́ nǝ nyiyo a jʊ tʊgalam jenɔ a maaɨ. Ja jʌbo nǝbkuwotǝmkǝgagɔ, nǝngɔ jǝ́ mɔba tuutɨn jini.
Kambɔ, jǝ́ bwangtǝn nǝbkuwotǝmkǝga nɨ a sʊwa kɛl a dun Tɛlalɔɨ. Jǝ́ maa mɛlalɨ nǝn bwatǝm nǝl jinɔ a mʊgɔ gaalan nɨ.
A dul kɛl nɨ, jǝ́ nǝ nyiyo nǝn kang jen jengɔ nǝjen jǝ́ bɛtɔ lɔ nǝb nɨ a jʌbo nǝbkuwotǝmkǝgagɨɨ.
“N mwɛ jen, jǝ́ nǝb mɛlalɨ diilɔ jǝbɔ nǝbɔ Farisaɨ, nǝb fento nǝn kwan! Jǝ́ jelka tuutɨn nɨ nyɔ ja waatǝn gwaal fulo tʌgoi, ja fulo a bʊm nyɔ a yooli, mʊgɔ gǝnɔ n kuto nǝb nɨ a bʊlala bʊlalaɨ, jǝbɔ duto nǝn dʌmʌn.
“N mwɛ jen! Jǝ́ mɔba tuutɨn nǝbkuwotǝmkǝgagɔ a bʊma nyɔ, nǝb nɨ tʊgalam jenɔ a jʌboi.
N jʊ a bwɨ Kwaama a nyǝmtǝm gǝn a sʊwa gɔ, ‘Mǝ twam jim twam nǝbkuwotǝmkǝga jǝbɔ bɛtɔ twama, wʊnɨ jǝ́ jʌbo kaamɨ lɛɨ, tangǝnɔ jǝ́ nǝ ji gaalan.’
Nǝb nɨ a kwɛl a nyǝm diil Kwaamaɨ nɨ a sʊwa gɔ, nǝb nɨ maa kanjǝl nɨ lɛɨ, bʊmǝn jinɔ n bwaa. Ke bɔ tɨtǝm nǝn maatǝm kanjǝl nɨ kwaagɔ, jǝ bwa nǝb maatǝmɔ gǝm guu tag.