Bɛ ka bʊʊlalɨ jenɔ ya yǝlam lɛ na swɨtǝm kemʌn. Bɛ jǝ́ maa fulotǝm nǝl nǝn jʊ jǝ́ nǝnɨ, jʊ a bwɨɨ Kwaama a sʊwa gɔ, “Mɨsɔ mǝ bǝla ń nɛ wo. Mɨsɔ mǝ kɔ ń nɛ wo.”
Mwɛl bʊtɔgɔ nǝn bʊmǝn gǝnɔ, bwangtǝm Kwaamaɨ a bʊm a shu a golantɨnɔ a gǝlala, jʊ a bwɨɨ nǝn gɔ bɛ lɛ nǝn bwili kʊlɨ a golantɨnɔ gǝmɨ, a wʊnɨ kǝngkɨɨ, jǝbɔ nʊ nɨ bɛ lɛ a kǝgaɨ.
Sʊwajaamtɨnɔ tʌji ja bʌ gǝn gɔ, “A nǝnɔ n wɛ nǝn maa lɛɨ?” Nǝngɔ a jǝla ji gɔ, “Bɛ ka jǝ́ wul lɛ nǝbɔ nǝn kwaan, bɛ ka jǝ́ maa lɛ gabakɛl a dul nǝbɨɨ, sǝ ja nǝ jen kemʌn. Jǝ́ buu kang nǝn jʊ nɨ jǝ ywa jen nɛɨ.”